کد مطلب:28939 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

فلسفه اينكه ما در زندگي اينقدر دچار مشكلات و گرفتاري هستيم چيست؟

شخص گرفتار بايد توجه داشته باشد كه بلاها غالباً از الطاف خاص الهي است و خداوند براي اين كه عنايت و توجه خاصي به او داشته او را مبتلا فرموده است. اين مطلب قطع نظر از اين كه در قرآن و روايات ثابت است از مطالعه حالات مردم گرفتار به خوبي استفاده مي شود، زيرا بيشتر مردم خوب و صالح مبتلا به گرفتاري و بلاها هستند و بعداز پيغمبران هر كس ايمانش زيادتر باشد بلا و مصيبتش نيز زيادتر است. عبدالرحمن بن حجاج مي گويد: ما نزد امام صادق(ع) بوديم صحبت بلا به ميان آمد و اين كه بلاها از الطاف خاص خدا است كه به مؤمنين عطا مي فرمايد. آن گاه امام صادق(ع) فرمود از رسول خدا(ص) سؤال شد كه سخت ترين بلاها در دنيا براي كيست؟ حضرت فرمود: {Hاَلنَّبِيُّونَ ثُمَّ اْلأَمْثَلَ فَاْلأَمْثَلَ وَيَبْتَلَي الْمُؤمِنُ بَعْدَ ذلِكَ عَلي قَدْرِ اِيمانِهِ وَ حُسْنِ اَعْمالِهِ فَمَنْ صَحَّ اِيمانُهُ وَ حَسُنَ عَمَله اشْتَدَّ بَلائُهُ وَمَنْ سَخِفَ اِيمانَهُ وَ ضَعُفَ عَمَلُهُ قَلَّ بَلائُهُ H}؛ {Mسخت ترين و شديدترين بلاها در دنيا براي پيغمبران است بعد از آنها هر كس ايمانش بيشتر باشد بلايش نيز بيشتر است. مؤمن به قدر ايمان و حسن عملش به بلا مبتلا مي شود. پس كسي كه ايمانش صحيح و عملش نيكو باشد بلايش نيز شديدتر است. و كسي كه ايمانش ناقص و سست و عملش ضعيف باشد بلايش نيز كمتر است M}، {V(الكافي، ج 2، ص 252)V}. رسول خدا(ص) فرمود: بلاي بزرگ به اجر بزرگ پاداش داده مي شود، و هر گاه خدا بنده اي را دوست بدارد، او را به بلاي بزرگ گرفتار مي سازد، پس هركه به بلا راضي شود خدا از او راضي است. و هر كه به بلا راضي نشود خدا از او راضي نمي شود. {Hعَنْ اَبي جَعْفَرٍ(ع) قالَ: اِنَّما يُبْتَلَي الْمُؤْمِنُ فِي الدُّنْيا عَلي قَدْرِ دِينِهِ اَوْ قالَ: عَلي حَسَبِ دِينِهِ H}؛ {Mامام باقر(ع) فرمود: مؤمن در دنيا به اندازه دينش يا فرمود، بر حسب دينش مبتلا مي شود (يعني اگر دينش قوي باشد بلايش شديد است و اگر دينش ضعيف باشد بلايش نيز ضعيف و كم مي باشد)M}، {V(الكافي، ج 2، ص 253)V}. {Hعَنْ عَبْدُاللَّهِ بْنِ اَبي يَعْفُورٍ قالَ: شَكَوْتُ اِلي اَبي عَبْدِ اللَّهِ(ع) ما اَلْقي مِنَ اْلأَوْجاعِ وَكانَ مِسْقاماً فَقالَ لي : يا عَبْدَ اللَّهِ لَوْ يَعْلَمُ الْمُؤمِنُ مالَهُ مِنَ اْلأَجْرِ فِي الْمَصائِبِ لَتَمَنّي اَنَّهُ اَنْ يُقْرَضَ بِالْمَقَاريضَ طُولَ عُمْرِهِ H} {Mعبداللَّه بن ابي يعفور كه هميشه مبتلا به بيماري بود مي گفت: از دردهايي كه به من مي رسد به امام صادق(ع) شكايت كردم، حضرت به من فرمود: اي عبداللَّه اگر مؤمن بداند كه چه پاداشي در برابر مصيبت ها دارد آرزو مي كند كه او را در طول عمرش با مقراض ها تكه تكه كنندM}، {V(الكافي، ج 2، ص 255)V}. شما اكنون در امتحاني بزرگ هستيد، يا بايد شوهرتان را ترك كرده و راه ديگري براي زندگي برگزينيد كه البته در اين صورت گناهي مرتكب نشده ايد ولي از ميدان بزرگي براي صبر و فداكاري بازمانده ايد. نكته ديگر اين كه برخي گرفتاري ها، كفاره گناهان است. خداوند برخي مؤمنان را به مشكلاتي مبتلا مي كند تا آنان در همين دنيا تصفيه شوند. البته اين كه شما مصداق كدام يك از اين دو احتمال هستيد، ما نمي توانيم قضاوتي بكنيم، حتي ممكن است هر دو عامل دخيل باشند.